Op zoek naar de geisers

Woensdag hebben we de Turangirivier nog maar eens wat beter bekeken. Met een raftboot de rivier op. Een bont gezelschap van Fransen, Duitsers, Engelsen en Nederlanders. Een beetje regen gehad onderweg, maar ja of je nu nat wordt van de rivier of van boven, dat maakt niet zoveel uit. Na een warme douche weer naar dezelfde camping. ’s Avonds het eten in de koelkast gelaten en heerlijk uit eten, proberen een forel te scoren. Deze regio staat immers bekend als het ‘world trout centre’. Regenboogforel en bruine forel in overvloed hier. Zal dus toch wel lukken om ons 4-jarig jubileum te vieren met een lekkere forel. Niet dus…….  In de regio Taupo mag iedereen 8 forellen per dag vangen, maar in de restaurants in Nieuw Zeeland mogen ze niet verkocht worden, dat is illegaal. Een bijzondere gewaarwording. Dus maar een andere heerlijke vis gegeten.

De volgende dag verder richting Taupo. Eerst langs de Huka watervallen. Mooi blauwe kleur hebben deze watervallen. De Maori noemen deze waterval Hukanui, wat ‘grote sproeier’ betekent. Wij begrijpen de naam wel. Daarna verder naar het de  ‘craters of the moon’.Het grootste geothermische veld van Nieuw Zeeland. Hier is mooi te zien hoe overal uit de aarde de rookpluimen komen. Vanuit de aarde is de stoom 140 graden. Dus op het pad blijven, ervan af gaan is gevaarlijk. Warmte en instabiele grond. Wonderlijke wereld hebben we toch. Hier en daar horen we de grond ook blubberen.

Verder naar de Hidden Valley, nog meer vulkanische activiteit. Maar om Orakei Korako te zien en voor 36 dollar per persoon over te gaan met een klein bootje en dan een uurtje rond te lopen was ons een beetje te gortig. Toeristen afzetten…….. We hebben het van een afstand bekeken. Er is richting Rotorua nog meer vulkanische activiteit te vinden. Dus na een lekkere cappuccino weer verder richting Rotorua.

In Wai-O-Tapu aangekomen bij het Thermal wonderland. Daar hebben we de bubbelende modderpoel bekeken. Leuk om te zien wat de aarde allemaal kan doen.

Een kleine camping gevonden bij een lokaal restaurant, wordt ’s avonds ook als kroeg gebruikt voor de lokale bevolking. Een biljarttoernooi met veel alcohol. Iedereen lijkt hier ’s avonds ook weer gewoon in zijn auto te stappen, benieuwd wat dat zal brengen vannacht.

Nieuw Zeelanders zoals wij ze tot nu toe hebben leren kennen zijn vriendelijk en nieuwsgierig waar we vandaan komen en wat we hier komen doen. Het noordereiland is anders qua omgeving, minder uitgestrekte boerderijen. Ook hier weer een heel groen landschap, dus de regen valt hier veelvuldig.

Morgen de Lady Knox Geyser in Waiotapu bekijken en dan weer verder richting Rotorua.

Zoals we net beschreven zitten we in een klein plaatsje bij de plaatselijke kroeg. Met minicamping, nou ja camping, een grasveld met een douche-wc ineen. De plaatselijke jongeren hebben blijkbaar een wedstrijd vanavond, poolen of zoiets.

Daar het wat regende zitten we ook onder het afdak. Dat afdak is dus ook het rookhok van de tavern, ook hier is dit antirookbeleid gemeengoed.

Dat betekent dat we de gesprekken hier goed kunnen volgen, gesprekken met om de 2 seconden het woord “fuck”. Fuck you enz, leuk om te horen, ook de dames doen gezellig mee.

De “rokers” komen zo van het werk af, oudere met de laarzen nog aan en jongeren in werkkleding en sommigen op badslippers met roze sokken.

Afijn, later op de avond verdwijnen er een stel, met een sloot bier op, inderdaad met de auto. Blijkbaar is er niemand die zich daar druk om maakt. Waren wij vroeger ook zo??

Ze zijn inderdaad erg vriendelijk en willen van alles weten, leuk.

Zo even een biertje opentrekken, en wat pinda’s.

Het verkeer, dat is een verhaal apart. Ze rijden erg netjes en houden zich keurig aan de snelheid, geen stress of middelvingers, getoeter of wat dan ook.

Echter die idioten rijden wel aan de linkerkant en dat geeft toch soms nog wel wat verwarring.

Ondanks de bijna 4000 km die we inmiddels gereden hebben is het iedere keer weer nadenken, met name als je ergens wegrijdt.

Mijn navigator, die ook zelf rijdt, geeft aanwijzingen, rotondes driekwart rond is hier dus rechtsaf, stelletje mafkezen. Dus nu hebben we afgesproken rechts en links af, ook bij een rotonde.

Dat is sowieso een kamikaze toestand, driekwart rond is rechts dus, rechts heeft voorang, je geeft links richting aan en uiteindelijk ga je rechtsaf…of zoiets met andere woorden bijzonder.

De stadjes worden hier wel gezelliger op het Noordereiland.

Onze eerste ervaring op het zuidereiland was verontrustend. We naderen een stad, echter zagen niets. Wat blijkt ? een stad is hier gewoon de doorgaande weg met links en rechts een paar huizen en wat zijstraten.  

De drank begint hier te werken, de jeugd wordt luidruchtiger en de muziek gaat aan, dat beloofd wat. Morgen weer verder op pad.